بخش چهارم و پنجم مقررات لوازم محافظ فردی
محافظت از چشمها ـ عینک:
طبق ماده ۲۷ کارگران در تمام مشاغلی که چشم ها در آن در معرض خطر هستند ملزم به استفاده از وسایل محافظ چشم هستند.
طبق ماده ۲۸ اگر کارگری چشمش ضعیف بوده و از عینک با شماره استفاده کند باید از عینک های محافظ مخصوصی که در ادامه شرح میدهیم استفاده کند؛
۱: استفاده از عینک محافظی که دارای نمره چشم کارگر بوده و ایمنی کافی را تامین نماید.
۲: نمومنه ای از عینک های محافظ که روی عینک نمره ای اصلی قرار میگیرد ملزوم به اینکه در قرار گرفتن عینک اصلی مشکلی ایجاد نکند.
۳: استفاده از نوعی عینک محافظ که شیشه نمره ای آن زیر شیشه حفاظتی قرار دارد.
طبق ماده ۲۹ مواد پلاستیکی شفاف، شیشه یا هر ماده ای که برای ساخت عینک محافظتی به کار می رود باید به گونه ای باشد که:
۱: با توجه به اینکه عینک برای محافظت در مقابل چه چیزی ساخته شده مقاوم باشد.
۲: هیچ عیبی مانند خباب هوا،ترک یا موج نداشتهباشد.
طبق ماده ۳۰ سطح داخلی و خارجی شیشه های محافظ باید موازی بوده و انحنا نداشته باشد، این مورد برای عینک های شیشه ای نمره ای صدق نمیکند.
طبق ماده ۳۱ شیشه های عینک های محافظ باید عرض ۴۴٫۵ میلی متر و طول ۳۸ میلی متر داشته باشند.
طبق ماده ۳۲ همچنین قطر دایره شيشه های عينکهای مدور غيرنمرهای بايد حداقل۵۰ میلی متر تعبیه شود.
طبق ماده ۳۳ عینک هایی که شیشه آن ها به جهت حفاظت در برابر خطر پرتاب ذرات یا اجسام و یا حفاظت در برابر ضربه ساخته میشوند باید بتواند حداقل ۸۰% از نو سطح کار را عبور دهد.
طبق ماده ۳۴ لازم است که زه های عینک سبک و مقاوم باشد و به طور کامل روی صورت بچسبد و در صورت نیاز به حفاظ های جانبی مجهز شود.
طبق ماده ۳۵ میزان مقاومت شیشه های عینک های محافظ که برای کارهایی مانند پرچ کاری، صیقل دادن، سمباده یا برش سنگ و این قبیل کارها استفاده میشود را وزارت کار باید تصویب نماید.
طبق ماده ۳۶ برای کارگرانی که در معرض باد و یا گرد و غبار هستند، قاب عینک های محافظ باید انعطافپذیر بوده و کاملا روی صورت کارگر جای گیرد.
طبق ماده ۳۷ برای کارگرانی که با مواد مذاب کار میکنند، باید از عینک های محافظ که در برابر حرارت مقاوم هستند استفاده نمود که تشخیص و تصویب این امر بر عهده وزارت کار است.
طبق ماده ۳۸ برای کارگرانی که با مایعات خورنده و سمی مثل اسیدها یا قلیا ها کار میکنند، زه داخلی و اطراف آن باید جنس نرم، انعطاف پذیر(نمونه عینک اسکی) و نسوز داشته باشد تا در اطراف چشم کامل منطبق شده و بچسبد تا مانعی در برابر نفوذ ترشحات این قبیل مایعات به درون چشم شود.
طبق ماده ۳۹ برای کارگرانی که در برابر دودهای خطرناک و مضر برای چشم کار میکنند عینک های محافظ باید دارای قابی باشند که از داخل جنس نرم،نسوز و انعطافپذیر و داشته تا کاملاً به صورت چسبیده و راه نفوذی باقی نماند.
طبق ماده ۴۰ کارگرانی که با استیلن یا برق جوشکاری میکنند یا در مقابل کوره های پرنور کار میکنند باید از عینک یا کلاه و یا ماسک جوشکاری با شیشه های رنگی استفاده کنند؛ این شیشه های رنگی به منظور جلوگیری از عبور تشعشعات استفاده میشود که انتخاب نوع و اندازه آن بر عهده وزارت کار است.
طبق ماده ۴۱ نوعی از ماسک های محافظ به نام ماسک های طلقی وجود دارد که به منظور محافظت از صورت و چشم در برابر ضربات خفیف و جرقه می باشد؛ این ماسک ها باید کاملا شفاف نسوز و بدون عیب باشد تا دید کاگر را مختل نکند.
طبق ماده ۴۲ اگر مجبور به استفاده از عینک محافظ شخص دیگری گشتید به نکات زیر توجه کنید:
۱: تمیز و ضدعفونی شود.
۲: بخش هایی که قابل ضدعفونی نیست را عوض کنید.
طبق ماده ۴۳ به منظور جلوگیری از خرابی عینک ها و ماسک های طلقی محافظ در برابر روغن و چربی در مواقعی که استفاده نمیشوند باید آن ها را در جلد های مخصوص نگهداشت.
طبق ماده ۴۴ به طور مرتب عینک و ماسک های طلقی محافظ باید بررسی شوند تا در صورت آسیب دیدن بتوان آن بخش را عوض کرد.
بخش هشتم مقررات لوازم محافظ فردی
لوازم محافظ دستها و بازوها:
طبق ماده ۵۶ در هنگام انتخاب دستکش مناسب به این نکته توجه شود که علاوه بر تامین ایمنی کافی برای کار مورد نظر، مانعی برای حرکت و راحتی انگشتان نباشد.
طبق ماده ۵۷ برای مشاغلی که کارگر با انواع ماشینآلات متهای، کلهزنی و باقی ماشین های این دستهبندی کار میکنند به طوری که ممکن است دستکش هنگام حرکت قطعات دستگاه در آن گیر کند؛ باید از پوشیدن دستکش خودداری شود.
طبق ماده ۵۸ برای کارگرانی که در هنگام کار با اجسام تیز،برنده،خادار یا عاج دار سر و کار دارند استفاده از دستکش مقاوم الزامی بوده و در صورت نیاز میتوانند از نمونه هایی استفاده کنند که روی آن سیم های فلزی تعبیه شده است.
طبق ماده ۵۹ برای مشاغلی که کارگر گوشت خرد میکند یا مسئول خارج کردن استخوان از لاشه است دستکش مناسب دستکش ساخته شده از زره فولادی است.
طبق ماده ۶۰ برای کارگرانی که مسئول حمل فلزات یا اجسام داغ هستند دستکش هایی مناسب هستند که در برابر گرما مقاومت داشته و نارسانای حرارتی باشد. جنس این دستکش ها معمولا از پنبه نسوز یا اجناس مشابه میباشد.
طبق ماده ۶۱ برای مشاغلی که کارگر با برق کار میکند دستکش های لاستیکی یا اجناس مشابه وجود دارد که عایق برق بوده و میزان مقاومت الکتریکی آن متناسب با ولتاژ موجود در کار مورد نظر، توسط وزارت کار تعیین میشود.
طبق ماده ۶۲ برای مشاغلی که کارگر با مواد خورنده مثل اسید ها و قلیا ها سر و کار دارد دستکش مناسب از جنس لاستیک مصنوعی یا طبیعی یا پلاستیک های نازک و نرم است. تشخیص میزان مقاومت این دستکش ها در مقابل مواد مختلف برعهده وزارت کار است.
طبق ماده ۶۳ نکاتی برای دستکشهای کارگرانی که با مواد محرک و عفونی کار میکنند:
۱: به اندازه بلند باشد که بازوها را کامل ایمن کند.
۲: تمام بخش های دستکش در برابر مواد ذکر شده مقاوم شود.
۳: عاری از هرگونه پارگی، زدگی یا سوراخ
طبق ماده ۶۴ برای محافظت از کارگرانی که با اشعه ایکس کار میکنند دستکش های سربی که حداقل تا نصف بازو هارا بپوشاند و قدرت حفاظت به اندازه ورق سربی به ضخامت ۰٫۵۵ میلیمتر داشته باشد مناسب است.
طبق ماده ۶۵ توجه به اینکه سرب فلزی سنگین است باید دقت شود در طراحی دستکشهای سربی علاوه بر حفاظت از دست ها سبک و راحت باشد.
بخش نهم مقررات لوازم محافظ فردی
محافظ پاها:
- گترها:
طبق ماده ۶۶ طراحی گترهای محافظ باید به شکلی طراحی شوند که در مواقع لزوم بتوان به سرعت آن را از پا خارج کرد.
طبق ماده ۶۷ وزارت کار برای کارگرانی که از درخت،ستون و … بالا میروند گترهای مخصوص برای این نوع مشاغل تعیین کرده است.
طبق ماده ۶۸ برای مشاغلی که کارگر با مواد مذاب سر و کار دارد گترهای مخصوصی وجود دارد که از جنس پنبه کوهی یا مواد دیگری که عایق و مقاوم در برابرحرارت هستند. گترها باید تا محدوده بالا زانو بوده و به پاها کاملا چسبیده باشد تا مواد مذاب وارد نشود.
طبق ماده ۶۹ برای مشاغلی که کارگر با ترشحات جزیی یا جرقه سر و کار دارد یا با اجسام زیر و تیز کار میکند گترهایی که با چرم دباغی یا جنس های قوی تولید میشود مناسب است.
طبق ماده ۷۰ برای مشاغلی که کارگر با پتک، تبر یا ابزار بدین شکل چیزی را خرد میکند باید ساقبند و مچبندهای با استقامت بپوشد.
- کفش و چکمهها:
طبق ماده ۷۱ برای مشاغلی که کارگر باید قطعات بزرگ و سنگین از جنس چوب،چدن،فلزات و … را جابه جا کرده یا روی هم بچینند یا کارهای اینچنینی برای محافظت از انگشتان پا باید نوک کفش ها دارای غلاف بوده و یا کفش و چکمه محافظ بپوشند.
طبق ماده ۷۲ برای مشاغلی که کارگر با مواد خورنده مثل اسیدها و قلیاها کار میکند کفشهای لاستیکی و چرمی و یا مواد مقاوم در برابر خورنده ها مناسب هستند.
طبق ماده ۷۳ برای کارگرانی که با فلزها، مواد داغ یا خورنده کار میکنند، کفشی مناسب است که:
- به طور کامل به پا و قوزک بچسبد تا مواد بالا در آن رسوخ نکند.
- کفشها نباید سوراخی برای بندکفش داشته باشد تا مواد بالا در آن رسوخ نکند.
طبق ماده ۷۴ لازم است که چکمههای محافظ دارای نوک فولادی یا فلز مقاوم دیگری باشد تا از انگشتان پا محافظت کند تشخیص میزان استقامت این چکمهها برعهده وزارت کار است.
طبق ماده ۷۵ در مشاغلی که در آن کارگر با برق سر و کار دارد نباید در کفش آنها فلز به کار رود.
طبق ماده ۷۶ اگر ایجاد جرقه در کارگاهی باعث ایجاد خطر کند کارگر نباید کفشی که در آن هرنوع میخ فلزی به کار رفته باشد به پا کند.
